Wśród cech charakteru Wokulskiego odnajdziemy jeszcze inne typowo romantyczne, jak choćby: skłonność do głębokich przemyśleń, depresji (nagły wyjazd do Paryża), załamań i analizy własnych uczuć - wspominał każdy uśmiech, spojrzenie Izabeli.
Stanisław Wokulski żył na przełomie epok romantyzmu i pozytywizmu. Łączy w sobie cechy tych dwóch różniących się od siebie okresów. Z romantyzmem łączy go głównie kierowanie się w życiu uczuciami. Z drugiej strony zna się na interesach, bliska mu jest również współczesna nauka. W młodości Wokulski pełen był ideałów.
Stanisław Wokulski żyje w czasach pozytywizmu, ale wychował się jeszcze w ostatnich momentach życia romantyzmu, czytywał także dzieła twórców tamtej epoki, na przykład Adama Mickiewicza.
Niektóre jego cechy każą klasyfikować go do romantyzmu, a inne wyraźnie łączą go ze światopoglądem typowym dla pozytywistów. Można postawić tezę, iż Stach Wokulski to człowiek epoki przejściowej. Ciekawe są dzieje Wokulskiego, który wychował się w ubogiej rodzinie szlacheckiej.
I rzeczywiście, w jego postaci możemy znaleźć zarówno cechy, romantyczne, jak i pozytywistyczne. Podstawową cechą romantyczną jest miłość, miłość szalona, maniakalna, taka, dla której Wokulski jest gotowy zrobić wszystko. Do innych należą: udział w zrywie narodowym oraz niepewność jego dalszych losów.
Portret Stanisława Wokulskiego Doktor Schuman powiedział o Stachu: "Skupiło się w nim dwóch ludzi: romantyk sprzed roku 1860 i pozytywista z 1870". Osobowość Wokulskiego ukształtowała się w epoce romantyzmu, ale żyć i działać przyszło mu w potywiźmie.
.
cechy wokulskiego romantyka i pozytywisty
